Logo

Wspinanie w okolicach Walencji

 

 Wokół Walencji w promieniu 100km jest, co najmniej 65 rejonów (dane wg enlavertical.com, 2012r.) mniej lub bardziej ciekawych. Wspinanie sportowe, wielowyciągowe, obite jak i na własnej. W samej Walencji poza murkami w mieście i sztucznymi ściankami nie ma gdzie się wspinać. Do najbliższego miejsca jest około 20 km. Topo rejonów oraz nieco informacji praktycznych można znaleźć na stronach:

Przewodniki:

 

 Escalada deportiva próxima a Valencia, Costa Blanca, Escalada en Castellón (www.libreriadesnivel.com/libros).

  Poza tym można znaleźć różne relacje z wyjazdów (np. tej zimy Mechanior z kompanami był w Chulilli). Na koniec Wujek Google i trochę czasu powinno rozwiać wątpliwości, gdzie się wybrać. Przydatna jest znajomość języka hiszpańskiego zarówno w poszukiwaniach, jak i na miejscu, żeby np. zapytać miejscowych o różne patenty na dojazd, spanie, polecane rejony itp. Angielski zwykle jest językiem bardzo obcym w Hiszpanii. Rejony wymieniane i zwykle polecane przez miejscowych to: Chulilla, Montanejos, Montesa, Gandia, Sella, Jérica, Salem, generalnie Costa Blanca.

 

 Sprawdzone praktycznie:

 

 Buñol – dojazd pociągiem ze stacji Saint Isidre (stacja metra oraz kolejowa) z Walencji (5e w dwie strony), rejon nie wybija się jakoś, ale jest łatwo dostępny. Przewodnik: Guía de la sierra MALACARA

 

 Gestalgar- miejscowość, natomiast sektor nazywa się Peña María. Dojazd autobusem Metrobus nr 145 (4,5e) z Walencji. Około 30 dróg od 5c do 8a. Przewieszenie, rzeka, źródełko z pitną wodą. Dobre miejsce na wypad z noclegiem. Stamtąd potem szlakiem pieszym można dostać się do Chulilli po ok. 2h marszu.

 

 Bellús – dojazd pociągiem z Walencji do stacji Genovés, niedaleko Xàtivii. Kilka sektorów, trudności zróżnicowane. W samej Xàtivii warto zwiedzić w dzień restowy zamek.

 

Topo powyższych jest na stronie www.enlavertical.com

Poza wspinaniem jest trochę ciekawych miejsc do zwiedzania (Xàtivia, Alcoi, Alicante, Walencja).

W wielu miasteczkach są oznakowane atrakcje turystyczne (głównie zamki), w większych dostępne są biura informacji turystycznej. Można się tam dowiedzieć o ewentualny nocleg. Na stroniewww.reaj.com można znaleźć schroniska młodzieżowe. Ceny od 10-15 euro w górę.

 Spanie na dziko raczej możliwe, choć jeśli jest taka możliwość nie zaszkodzi się zapytać miejscowych czy nie ma przeciwwskazań. Warto zabrać odpowiednią ilość wody ze sobą. Nie muszę przypominać, że nie śmiecimy (pety to też śmieci), a poranne/popołudniowe/nagłe potrzeby zakopujemy w ziemi, lub chociaż przykrywamy kamieniami albo liśćmi, tak żeby nikt nie musiał natknąć się na nasz dorobek i tym samym oszczędził sobie komentarza w stylu „Co za świnia tu sr..?!!”.

 

Transport:

Publiczny: autobusy www.avmm.es. Dobrze rozwinięte są koleje, www.renfe.com (aby znaleźć mniejsze stacje i połączenia należy wejść w horarios y precios>Ver todas las estaciones)

 Samochód: Autostrady płatne oznaczone na mapie - AP, niepłatne- A, poza tym drogi ekspresowe, zwykle dobre oznakowanie.

Wynajęcie samochodu: Dobrze jest, żeby osoba z prawem jazdy miała także kartę debetową (podstawa do wynajmu, jako zabezpieczenie dla wypożyczalni), bo w sporej większości wypożyczalni nie ma możliwości wynajmu, (gdy 1 osoba ma prawo jazdy a druga kartę) lub stawki są droższe. Wynajem przez internet jest często dużo tańszy niż w biurze na miejscu. Warto przeczytać zasady wynajmu przed przyjazdem (niestety często są po hiszpańsku), żeby nie tracić czasu na miejscu. Przykładowe firmy: Europcar (drogi), Avis, Solmar, AtesaNacional.

Venga!

contentmap_plugin

Template Design © Joomla Templates | GavickPro. All rights reserved.